Rebranding regionu przemysłowego: Teoria i instrumenty rezerwowe

Abstrakt

Powstanie i  wykorzystanie rebrandingu regionów przemysłowych jest rozpatrywane w kontekście teorii instytucjonalizmu i praktycznych narzędzi instytucjonalnego oddziaływania na administrację nowoczesnego regionu, w szczególności koncepcji racjonalnej biurokracji Maxa Webera. Metody badawcze obejmowały analizę strukturalną i  logiczną, analizę porównawczą oraz teorie brandingu w  systemie zarządzania marketingowego. Autorską interpretację istoty i treści rebrandingu jako narzędzia marketingu terytorialnego podano na podstawie analizy źródeł literackich. Przeprowadzono badanie praktyki rebrandingu zagranicznych regionów i  miast. W  rezultacie zgodnie z  kryteriami i  charakterystyką profilu wizerunkowego regionu zaporoskiego określono jego składowe: wizerunek biznesowy (ekonomiczny), wizerunek statusowy (polityczny), społeczny, geograficzny, kulturalno-historyczny, medialny (informacja), turystyczny (turystyczno-rekreacyjny). Konieczność intensyfikacji wykorzystania instytucji big data (danych cyfrowych), zastosowanie technologii cyfrowych jako narzędzia realizacji działań rebrandingowych i efektywne zarządzanie sferą bezpieczeństwa socjalnego, komunikacyjnego i środowiskowego mieszkańców są uzasadnione. Dla docelowej grupy turystów zaproponowano działania na rzecz rebrandingu przemysłowych miast regionu zaporoskiego.